اندیشه امین

مباحثی پیرامون حوزه انقلابی

مجموعه دوم از قسم سوم قرآن (قسم مثانی)

جموعه دوم: بیان ارکان ایمان و انذار کافرین

این مجموعه فقط از دو سوره تشکیل شده و دلایلی که نشان می دهد این دو سوره یک مجموعه کامل هستند به شرح زیر است:

سوره صافات با قسم آغاز شده و بیان خواهد شد که از این به بعد در قرآن هر سوره ای که با قسم آغاز شود، ابتدای مجموعه خودش خواهد بود. همانطور که در سوره های «وَالذَّارِیاتِ. لا أُقْسِمُ بِیَوْمِ الْقِیامَةِ وَالنَّازِعاتِ غَرْقاًوَالْفَجْرِ ... وَالتِّینِ وَالزَّیْتُونِ ... وَالْعادِیاتِ ضَبْحاً. وَالْعَصْرِ» مشاهده خواهد شد.

سوره دوم این مجموعه با حرف مقطعه «ص» آغاز شده و پیش از این (از سوره مریم) بیان شد که این حرف مقطعه «ص» علامت انتهای مجموعه است.

یکی دیگر از دلایلی که نشان می دهد این مجموعه از دو سوره تشکیل شده، این است که پیش از این اثبات شد که سوره «یس» انتهای مجموعه قبلی بود و همچنین بعد از این بیان خواهد شد که سوره «زمر» که بعد از سوره«ص» قرار دارد، ابتدای مجموعه بعدی است پس سوره های صافات و ص یک مجموعه کامل هستند.

سوره صافات در معانی ابتدایی مقدمه سوره بقره تفصیل داده شده و بیشتر صفات متقین را بیان می کند و سوره «ص» در معانی که در آیات بعدی مقدمه سوره بقره می آیند تفصیل داده شده و بیشتر صفات کافرین را بیان می کند.

پس می توان گفت محور سوره صافات آیات: «الم* ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیْبَ فِیهِ هُدىً لِلْمُتَّقِینَ* الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَیُقِیمُونَ الصَّلاةَ وَمِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ* وَالَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِما أُنْزِلَ إِلَیْکَ وَما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِکَ وَبِالْآخِرَةِ هُمْ یُوقِنُونَ* أُولئِکَعَلى هُدىً مِنْ رَبِّهِمْ وَأُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» است

و محور سوره «ص» آیات: «إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا سَواءٌ عَلَیْهِمْ أَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لا یُؤْمِنُونَ* خَتَمَ اللَّهُ عَلى قُلُوبِهِمْ وَعَلى سَمْعِهِمْ وَعَلى أَبْصارِهِمْ غِشاوَةٌ وَلَهُمْ عَذابٌ عَظِیمٌ» است.

و همانگونه که بیان شد، هر مجموعه ای از مجموعه های قرآن، دارای تکامل، روح، نقش خاص خودش را دارد و این دو سوره نیز اینگونه اند. و این دو سوره معنی از معانی مکنون در مقدمه سوره بقره را به شکل بارزی که پیش از این دیده نشده، بیان می کنند.

با توجه به اینکه هر دو سوره در مقدمه سوره بقره تفصیل داده شده اند، پس بین این دو سوره تداخلات و همپوشانی هایی دیده می شود. به این صورت که در مقدمه سوره بقره صفات مومنین و کافرین بیان شده و از خلال بیان صفات مومنین، صفات کافرین هم مشخص می شود و برعکس.

اولین تفصیل از آیات مقدمه سوره بقره (که محور سوره های این مجموعه هم هست)، در سوره آل عمران آمده و پس از آن تفصیل بعضی از آیات مقدمه سوره بقره در سوره یونس بیان شده که تفصیل اول را پشتیبانی می کند سپس در سوره حجر برای بار سوم آیات مقدمه سوره بقره تفصیل داده می شود که دو تفصیل قبلی را پشتیبانی می کند. بعد از آن سوره های طه و انبیاء برای بار چهارم آیات مقدمه سوره بقره تفصیل داده می شود که باز هم تفصیلات قبلی را پشتیبانی می کند سپس زمره «الم» با چهار سوره می آید که هر چهار سوره، برای بار پنجم مقدمه سوره بقره را تفصیل می دهند که تفصیلات قبلی را پشتیبانی می کند. از این میان مشاهده می شود که معنایی از تفصیل سابق، در تفصیل بعدی گسترش داده می شود و اینگونه است که معانی یکی پس از دیگری تفصیل داده می شوند.

مجموعه سوم از قسم مثانی (قسم سوم)

مجموعه سوم: بیان مبانی عقلی و قلبی شخصیت مسلمان

بحث ساختاری حول سوره های این مجموعه:

پیش از این بیان شد که سوره صاد انتهای مجموعه دوم این قسم است پس سوره زمر ابتدای مجموعه سوم خواهد بود و همچنین با دلالیل متعددی اثبات خواهد شد که سوره شوری، ابتدای مجموعه بعدی است و این اقتضا دارد که سوره های غافر و فصلت، تتمه مجموعه ای باشند که با سوره زمر آغاز شده و خصوصا زمانی که معنای این سوره ها هم دلیلی بر این حرف ماست.

زمانی که این سه سوره بیان می شوند، مشاهده خواهد شد که هر چیزی در این سوره ها، دلالت بر این دارد که این سه سوره دارای وحدت متکاملی هستند و می توان آنها را در یک مجموعه قرار داد.

به شکل بارز و واضحی مشاهده خواهد شد که سوره فصلت در محور سوره هود تفصیل داده شده. از باب مثال ابتدای هر دو سوره را ملاحظه می کنیم: سوره هود با آیه «الر* کِتابٌ أُحْکِمَتْ آیاتُهُ ثُمَّ فُصِّلَتْ مِنْ لَدُنْ حَکِیمٍ خَبِیرٍ*أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ إِنَّنِی لَکُمْ مِنْهُ نَذِیرٌ وَبَشِیرٌ ....» شروع شده و سوره فصلت با آیات «حم* تَنْزِیلٌ مِنَ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ* کِتابٌ فُصِّلَتْ آیاتُهُ قُرْآناً عَرَبِیًّا لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ* بَشِیراً وَنَذِیراً ....» و پیش از این بیان شد که محور سوره هود آیه«یا أَیُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّکُمُ الَّذِی خَلَقَکُمْ وَالَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ ....» از سوره بقره است.

همچنین به شکل بارز و واضحی مشاهده خواهد شد که سوره زمر در محور سوره یونس تفصیل داده شده که این امر نیز با دقت در ابتدای هر دو سوره امکان پذیر است: سوره یونس با آیه «الر تِلْکَ آیاتُ الْکِتابِ الْحَکِیمِ* أَکانَلِلنَّاسِ عَجَباً أَنْ أَوْحَیْنا إِلى رَجُلٍ مِنْهُمْ أَنْ أَنْذِرِ النَّاسَ وَبَشِّرِ الَّذِینَ آمَنُوا أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ قالَ الْکافِرُونَ إِنَّ هذا لَساحِرٌ مُبِینٌ» شروع شده و سوره زمر هم با آیه «تَنْزِیلُ الْکِتابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَکِیمِ* إِنَّا أَنْزَلْنا إِلَیْکَ الْکِتابَبِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصاً لَهُ الدِّینَ» آغاز شده و در آینده تشابهات بسیار زیادی بین مضمون دو سوره زمر و یونس مشاهده خواهد شد. پیش از این بیان شد که محور سوره یونس آیه «الم* ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیْبَ فِیهِ هُدىً لِلْمُتَّقِینَ» از سوره بقره است.

همچنین به شکل بارز و واضحی مشاهده خواهد شد که سوره غافر از کافرین بحث می کند چرا که بعد از مقدمه سوره بطور مستقیم آیه «ما یُجادِلُ فِی آیاتِ اللَّهِ إِلَّا الَّذِینَ کَفَرُوا فَلا یَغْرُرْکَ تَقَلُّبُهُمْ فِی الْبِلادِ» آمده و همچنین در این سوره آیه «إِنَّ الَّذِینَ یُجادِلُونَ فِی آیاتِ اللَّهِ بِغَیْرِ سُلْطانٍ أَتاهُمْ إِنْ فِی صُدُورِهِمْ إِلَّا کِبْرٌ ما هُمْ بِبالِغِیهِ ....» آمده و در خاتمه سوره هم آمده «وَخَسِرَ هُنالِکَ الْکافِرُونَ» و به همین دلیل می گوییم که محور سوره مومن (غافر) آیه «إِنَّالَّذِینَ کَفَرُوا سَواءٌ عَلَیْهِمْ أَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لا یُؤْمِنُونَ» از سوره بقره است.

بنابر این می توانیم بگوییم که سوره های زمر و مومن (غافر) در مقدمه سوره بقره تفصیل داده شده اند و سپس سوره فصلت آیاتی که بعد از مقدمه سوره بقره آمده اند را تفصیل می دهد. و تفصیل همه این موارد را در ادامه خواهیم دید.

به این ترتیب مشاهده می شود که آیات ابتدایی سوره بقره، در این قسم (قسم مثانی) چندین و چند بار تفصیل داده شده اند و در هر دفعه و هر مرتبه روح جدید و اسلوب جدید و سیاق جدید و نمایش جدید و وحدت جدیدی در هر سوره و در هر مجموعه ای مشاهده می شود و این مظهری از مظاهر اعجاز در این قرآن است. این که یک معنی واحد با اسلوب های زیاد در سوره های متعدد ارائه می شود و در هر مرتبه چیزهای جدید و معانی مکنون جدیدی مشاهده می شود.

یکی از دلایلی که این قسم به عنوان قسم مثانی نامیده شده هم همین تکرار معانی در این قسم است، چرا که در این قسم معانی دوباره و چندباره تکرار می شوند و یا به عبارت عربی می توان گفت که معانی در این قسم «تثنی و تکرر مره بعد مره». همچنین خداوند در سوره زمر می فرماید «اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِیثِ کِتاباً مُتَشابِهاً مَثانِیَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِینُ جُلُودُهُمْ وَقُلُوبُهُمْ إِلى ذِکْرِ اللَّهِ»

بحث معنایی حول سوره های این مجموعه:

ملاحظه خواهد شد که این سه سوره خیلی به مسائل احکام عملی نمی پردازد و بیشتر آیاتش بر بنای شخصیت عقلی و قلبی مسلمان متمرکز شده چرا که این مساله، مبنای اجرای احکام است.

هر یک از این سوره های سه گانه معانی اصلی که انسان باید نسبت به آنها متذکر باشد را بیان می کنند و از طرف دیگر این سه سوره یک کل واحد که مورد نیاز انسان است را ارائه می کنند.

مجموعه چهارم از قسم سوم (قسم مثانی): نفی شک از این قرآن

مجموعه چهارم: نفی شک از این قرآن

بحث ساختاری سوره های مجموعه:

تشابه زیادی بین سوره شوری و سوره طه وجود دارد یکی از مظاهر این تشابه در ابتدای دو سوره و همچنین ابتدای مقاطع این دو سوره است و از این تشابه می توان به این نتیجه رسید که این سوره ها دارای محور واحدی هستند. همچنین همانطور که سوره طه ابتدای مجموعه خودش است، سوره طه هم ابتدای مجموعه خودش خواهد بود.

علاوه بر این در توضیح حروف مقطعه «کهیعص» بیان شد که هر یک از این حروف اگر در اوایل سوره ای بیاید، نشان دهنده این است که یا این سوره ابتدای مجموعه است و یا انتهای مجموعه. و این قاعده ای است که بر اساس استقرا و از خلال معانی قرآن فهم شده است. و پیش از این سوره های طه و یس و ص مطابق این قاهده بوده اند و هم اکنون هم سوره شوری مطابق این قاعده است چرا که در حروف مقطعه ابتدایش حرف «ع» وجود دارد.

بعد از سوره شوری دو سوره زخرف و دخان وجود دارد که ملاحظه خواهد شد که دارای شروع های یکسان هستند: «حم* وَالْکِتابِ الْمُبِینِ». اگر در سوره زخرف دقت شود، تشابه زیادی بین این سوره و سوره یوسف مشاهده خواهد شد چرا که شروع های مشابه و همچنین محورهای واحد دارند.

ابتدای سوره یوسف: «الر* تِلْکَ آیاتُ الْکِتابِ الْمُبِینِ* إِنَّا أَنْزَلْناهُ قُرْآناً عَرَبِیًّا لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ»

ابتدای سوره زخرف: «حم* وَالْکِتابِ الْمُبِینِ* إِنَّا جَعَلْناهُ قُرْآناً عَرَبِیًّا لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ»

و این تشابه نشان دهنده وحدت محور این دو سوره است: «وَإِنْ کُنْتُمْ فِی رَیْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلى عَبْدِنا....»

سوره دخان هم با سوره زخرف هم محور است چرا که سوره دخان در مورد شک در این قرآن: «بَلْ هُمْ فِی شَکٍّ یَلْعَبُونَ» بحث می کند.

اگر محور های سوره شوری و دو سوره زخرف و دخان را در کنار هم قرار دهیم به معنای متکاملی دست خواهیم یافت:

        الم* ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیْبَ فِیهِ هُدىً لِلْمُتَّقِینَ.

        وَإِنْ کُنْتُمْ فِی رَیْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلى عَبْدِنا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ ....

پس از سوره دخان هم دو سوره جاثیه و احقاف می آیند که دارای شروع های مشابه و یکسان هستند که در حقیقت همان شروع و ابتدای سوره زمر است با این تفاوت که به ابتدایش حم اضافه شده: «حم*: تَنْزِیلُ الْکِتابِ مِنَ اللَّهِالْعَزِیزِ الْحَکِیمِ» و این نشان می دهد که سوره جاثیه همانند سوره زمر ابتدای مجموعه خودش است.

به این ترتیب ابتدا و انتهای سوره های مجموعه چهارم مشخص شد و بیان شد که این مجموعه دارای سه سوره شوری، زخرف و دخان است.

بحث معنایی سوره های مجموعه:

سوره شوری (سوره ابتدایی این مجموعه) که محورش مقدمه سوره بقره است، از خلال مضمون مشترک رسالت رسولان الهی و از خلال ظهور آثار اسماء الهی در مضمون رسالت رسولان، تاکید می کرد که هیچ شکی در این قرآن نیست.

اما سوره زخرف (سوره دوم این مجموعه) از خلال ذکر خصائص و ویژگیهای قرآن و ذکر محتوا و مضمون آن، بیان می کرد که هیچ شکی در این قرآن نیست.

سوره دخان (آخرین سوره این مجموعه) از خلال معرفی خدا و صفات و افعال او بیان می کند که هیچ شکی در این قرآن نیست چرا که شناخت کامل خداوند دلیل قطعی است بر اینکه هیچ شکی در این قرآن نیست و زمانی که مساله اینگونه باشد، شک کنندگان در این قرآن، مریضانی هستند که هیچ امیدی به شفایشان نیست.

 

سوره شوری: مضمون رسالت رسولان الهی، اقامه دین خدا و عدم تفرقه در آن است- بیان صفات جماعت مسلمین

سوره زخرف: بیان ویژگیهای این قرآن که: مضمون اعلی و حکیمانه دین خدا را به نمایش می گذارد/ حاملان این قرآن شریف ترین موجودات هستند/ در این قرآن علم الساعه است.

سوره دخان: تبیین موضع وموقف صحیح در مقابل شک کنندگان در این قرآن.

 

هر یک از این سه سوره به بیان ویژگیهای این قرآن می پردازند:

سوره شوری: این قرآن انذار دهند است، تنها راه رسیدن به حق و عدل است، روحی است که انسان به واسطه آن زنده می شود،

سوره زخرف: این قرآن علی و حکیم و است. این قرآن ذکر است، این قرآن شامل علم الساعه است.

سوره دخان: این قرآن مظهری از مظاهر رحمت الهی است.

سوره شوری

سوره شوری: مضمون رسالت رسولان الهی، اقامه دین خدا و عدم تفرقه در آن است- بیان صفات جماعت مسلمین

محور سوره: 1-5 سوره بقره

الم‌ (1)

الم (بزرگ است خداوندی که این کتاب عظیم را، از حروف ساده الفبا به وجود آورده).

ذٰلِکَ الْکِتَابُ لاَ رَیْبَ فِیهِ هُدًى لِلْمُتَّقِینَ‌ (2)

آن کتاب با عظمتی است که شک در آن راه ندارد؛ و مایه هدایت پرهیزکاران است.

الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَ یُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنْفِقُونَ‌ (3)

(پرهیزکاران) کسانی هستند که به غیب [آنچه از حس پوشیده و پنهان است‌] ایمان می‌آورند؛ و نماز را برپا می‌دارند؛ و از تمام نعمتها و مواهبی که به آنان روزی داده‌ایم، انفاق می‌کنند.

وَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ وَ مَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِکَ وَ بِالْآخِرَةِ هُمْ یُوقِنُونَ‌ (4)

و آنان که به آنچه بر تو نازل شده، و آنچه پیش از تو (بر پیامبران پیشین) نازل گردیده، ایمان می‌آورند؛ و به رستاخیز یقین دارند.

أُولٰئِکَ عَلَى هُدًى مِنْ رَبِّهِمْ وَ أُولٰئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ‌ (5)

آنان بر طریق هدایت پروردگارشانند؛ و آنان رستگارانند.

همانطور که بیان شد، محور سوره شوری همان محور سوره طه است.

بحث ساختاری:

سوره شوری از سه مقطع تشکیل شده که همه مقاطع آن با کلمه «کذلک» شروع می شوند. و از ابتدای مقاطع دوم و سوم که کذلک همراه با واو عاطفه است «و کذلک» متوجه می شویم که این دو مقطع هم عطف بر مقطع اول سوره هستند و این، وحدت سوره را نشان می دهد.

این سوره درباره صفات جماعت مسلمین بحث می کند و اگر جماعت مسلمین بتوانند این صفات را در خود جمع کنند، می توان آنها را با عنوان جماعت مسلمین خواند.

بحث معنایی:

بیان شد که تشابهات زیادی بین سوره شوری و سوره طه وجود دارد. یکی دیگر از این تشابهات پایان دو سوره است: در پایان سوره طه داریم: «فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحابُ الصِّراطِ السَّوِیِّ وَمَنِ اهْتَدى» و در پایان این سوره مشاهده می کنیم: «وَإِنَّکَ لَتَهْدِی إِلى صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ* صِراطِ اللَّهِ الَّذِی لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَما فِی الْأَرْضِ أَلا إِلَى اللَّهِ تَصِیرُ الْأُمُورُ»

سوره شوری از سه مقطع تشکیل شده که این سه مقطع شروع های یکسان و شبیه به هم دارند. جا داشت که بگوییم این سوره از یک مقدمه، یک مقطع طولانی و یک خاتمه تشکیل شده است. هر یک از مقدمه، مقطع و خاتمه در مورد 1) نزول قرآن و 2) مالکیت خداوند بر آسمانها و زمین بحث کرده اند که در ذکر این دو معنی در سه مقطع سوره اشاره ای به ارتباط وحی به موضوع مالکیت خداوند وجود دارد.

 

سوره زخرف

سوره زخرف: بیان ویژگیهای این قرآن که: مضمون اعلی و حکیمانه دین خدا را به نمایش می گذارد/ حاملان این قرآن شریف ترین موجودات هستند/ در این قرآن علم الساعه است.

محور سوره: 23-24 سوره بقره

وَ إِنْ کُنْتُمْ فِی رَیْبٍ مِمَّا نَزَّلْنَا عَلَى عَبْدِنَا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَ ادْعُوا شُهَدَاءَکُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ‌ (23)

و اگر در باره آنچه بر بنده خود [پیامبر] نازل کرده‌ایم شک و تردید دارید، (دست کم) یک سوره همانند آن بیاورید؛ و گواهان خود را - غیر خدا - برای این کار، فرا خوانید اگر راست می‌گویید!

فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ لَنْ تَفْعَلُوا فَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِی وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجَارَةُ أُعِدَّتْ لِلْکَافِرِینَ‌ (24)

پس اگر چنین نکنید - که هرگز نخواهید کرد - از آتشی بترسید که هیزم آن، بدنهای مردم (گنهکار) و سنگها [بتها] است، و برای کافران، آماده شده است!

 

مشاهده می شود که این سوره از همان ابتدا (همانند سوره یوسف) درباره ویژگیهای این قرآن و اینکه این قرآن بر پیامبر ص نازل شده و اینکه هیچ شک و ریبی در این قرآن وجود ندارد بحث می کند و از آنجا که تشابه زیادی بین ابتدای سوره زخرف و ابتدای سوره یوسف وجود دارد می توان به این نتیجه رسید که این سوره با سوره یوسف هم محور هستند.

از مقایسه ابتدای مقاطع این سوره می توان به این نتیجه رسید که این سوره درباره ویژگیهای این قرآن بحث می کند و در این سوره به ایمان به قرآن و تسلیم در برابر آن و عمل به آن دعوت می شود و شک و ریب از این قرآن نفی می شود. پس این سوره همان معانی که سوره یوسف بیان کرده بود را بیان می کند.

 

بحث معنایی:

این سوره مضمون کلی محورش را تفصیل می دهد و بر کمال این قرآن و اعجاز آن دلیل می آورد و خصائص و ویژگیها و ظواهر این قرآن را روشن می کند.

همچنین این سوره عقایدی که سبب موضع گیری های اشتباه درباره وحی و رسالت می شود را تصحیح می کند و علت اصلی این عقاید را تقلید از آباء و پیشینیان بیان می کند و همچنین از امت هایی بحث می کند که روی گردانی کردند و عقوبت شدند و همچنین از امت هایی بحث می کند که با انبیایشان مخالفت کردند و مستحق عذاب الهی در آخرت شدند. سپس سوره موعظه می کند و تذکر می دهد و یکی پس از دیگری حجت هایی را اقامه می کند.

تا اینکه خاتمه سوره بیان می شود (دو آیه انتهایی سوره) و مشخص می کند که بعد از این بیان، مشرکین ایمان نمی آورند. (اگر بعد از این بیان باز هم کسی مشرک بماند، نمی توان به ایمان آوردنش امیدی داشت.)

 

بحث ساختاری:

مشاهده می شود که این سوره از یک مقدمه و سه مقطع تشکیل شده. هر یک از مقاطع سه گانه این سوره با «وَإِنَّهُ» شروع می شود. و همچنین هر یک از سه مقطع، خود دارای مقدمه ای هستند و در ادامه، آیات آن مقطع، توضیح آن مقدمه هستند. مباحث تکمیلی در ابتدای مقاطع این سوره بیان شده.

از طرف دیگر ساختار این سوره طوری است که می توان گفت این سوره از یک مقدمه و یک مقطع تشکیل شده که در این صورت توجیه دیگری هم برای سیاق این سوره وجود خواهد داشت که بیان نمی شود. و این مظهری از مظاهر اعجاز این قرآن است. اینکه می توان برای یک سوره واحد، ساختارهای متفاوت دید و هر ساختار توجیه سیاق خاص خودش را داشته باشد و معانی جدیدی را بیان کند که با معانی قبلی تعارضی نداشته باشد.

سوره دخان

سوره دخان: این سوره معانی را بیان می کند که ایمان به قرآن را تعمیق می بخشد و شک را از آن نفی می کند و عاقبت شک در این قرآن را بیان کرده و موضع صحیح مومنین را در مقابل این شک بیان می کند

محور سوره: 23-24 سوره بقره

وَ إِنْ کُنْتُمْ فِی رَیْبٍ مِمَّا نَزَّلْنَا عَلَى عَبْدِنَا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَ ادْعُوا شُهَدَاءَکُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ‌ (23)

و اگر در باره آنچه بر بنده خود [پیامبر] نازل کرده‌ایم شک و تردید دارید، (دست کم) یک سوره همانند آن بیاورید؛ و گواهان خود را - غیر خدا - برای این کار، فرا خوانید اگر راست می‌گویید!

فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ لَنْ تَفْعَلُوا فَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِی وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجَارَةُ أُعِدَّتْ لِلْکَافِرِینَ‌ (24)

پس اگر چنین نکنید - که هرگز نخواهید کرد - از آتشی بترسید که هیزم آن، بدنهای مردم (گنهکار) و سنگها [بتها] است، و برای کافران، آماده شده است!

 

پیش از این بیان شد که محور سوره های طاسینات یکسان است «تِلْکَ آیاتُ اللَّهِ نَتْلُوها عَلَیْکَ بِالْحَقِّ وَإِنَّکَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ» و هر سوره ای از آن زمره به نوعی این محور را تفصیل داده بودند. همچنین قبلا بیان کردیم که سوره های زخرف و دخان در محور واحدی تفصیل داده شده اند اما همانطور که پیش از این هم بیان شد، هر سوره، از جهتی محورش را تفصیل می دهد به این صورت که:

سوره دخان دلالت بر این معنی دارد که هیچ شکی در این قرآن نیست و این مطلب را از خلال معرفی خدا و صفات و افعال او بیان می کند چرا که شناخت کامل خداوند دلیل قطعی است بر اینکه هیچ شکی در این قرآن نیست و زمانی که مساله اینگونه باشد، شک کنندگان در این قرآن، مریضانی هستند که هیچ امیدی به شفایشان نیست.

اما سوره زخرف (سوره قبلی) از خلال ذکر خصائص و ویژگیهای قرآن و ذکر محتوا و مضمون آن بیان می کرد که هیچ شکی در این قرآن نیست.

سوره شوری (سوره ابتدایی این مجموعه) هم که محورش مقدمه سوره بقره بود، از خلال مضمون مشترک رسالت رسولان الهی و از خلال ظهور آثار اسماء الهی در مضمون رسالت رسولان، تاکید می کرد که هیچ شکی در این قرآن نیست.

مجموعه پنجم از قسم سوم (قسم مثانی): بحث هایی درباره حرکت داخلی و خارجیِ امت اسلامی

مجموعه پنجم: بحث هایی درباره حرکت داخلی و خارجیِ امت اسلامی

این مجموعه از شش سوره تشکیل شده و با این مجموعه قسم دوم قرآن (قسم مثانی) به پایان می رسد. این مجموعه هم همانند سایر مجموعه های گذشته، محور هایی از سوره بقره را تفصیل می دهد و این محورها در سوره های ابتدایی، از ابتدای سوره بقره هستند و در سوره های انتهایی از انتهای سوره بقره و این ترتیب در همه مجموعه ها در قرآن ثابت است.

می توان گفت که مجموعه های سوم و چهارم در این قسم (قسم مثانی) به مثابه اساس و مقدمات هستند برای این مجموعه (مجموعه پنجم) و به همین دلیل این مجموعه اهمیت خاصی دارد چرا که این مجموعه بحث های زیادی درباره حرکت داخلی و خارجیِ امت اسلامی دارد.

سوره جاثیه

سوره جاثیه: بحثهایی در باره ایمان و کفر به قرآن و هدایت یا ضلالت یافتن به وسیله قرآن (تفصیل مقدمه سوره بقره)

محور سوره: 1-7 سوره بقره

الم‌ (1)

الم (بزرگ است خداوندی که این کتاب عظیم را، از حروف ساده الفبا به وجود آورده).

ذٰلِکَ الْکِتَابُ لاَ رَیْبَ فِیهِ هُدًى لِلْمُتَّقِینَ‌ (2)

آن کتاب با عظمتی است که شک در آن راه ندارد؛ و مایه هدایت پرهیزکاران است.

الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَ یُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنْفِقُونَ‌ (3)

(پرهیزکارانکسانی هستند که به غیب [آنچه از حس پوشیده و پنهان است‌] ایمان میآورند؛ و نماز را برپا میدارند؛ و از تمام نعمتها و مواهبی که به آنان روزی دادهایم، انفاق میکنند.

وَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ وَ مَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِکَ وَ بِالْآخِرَةِ هُمْ یُوقِنُونَ‌ (4)

و آنان که به آنچه بر تو نازل شده، و آنچه پیش از تو (بر پیامبران پیشین) نازل گردیده، ایمان می‌آورند؛ و به رستاخیز یقین دارند.

أُولٰئِکَ عَلَى هُدًى مِنْ رَبِّهِمْ وَ أُولٰئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ‌ (5)

آنان بر طریق هدایت پروردگارشانند؛ و آنان رستگارانند.

إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا سَوَاءٌ عَلَیْهِمْ أَ أَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ‌ (6)

کسانی که کافر شدند، برای آنان تفاوت نمی‌کند که آنان را (از عذاب الهی) بترسانی یا نترسانی؛ ایمان نخواهند آورد.

خَتَمَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَ عَلَى سَمْعِهِمْ وَ عَلَى أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ‌ (7)

خدا بر دلها و گوشهای آنان مهر نهاده؛ و بر چشمهایشان پرده‌ای افکنده شده؛ و عذاب بزرگی در انتظار آنهاست.

تا کنون مقدمه سوره بقره در سوره های زیادی تفصیل داده شده از جمله سوره های: آل عمران، یونس، حجر، طه، انبیا، عنکبوت، روم، لقمان، سجده، صافات، ص، زمر، غافر، شوری و هم اکنون در سوره جاثیه. اما تفصیل آیات مقدمه سوره بقره تا اینجا به این صورت بوده که هر تفصیل در سوره ای، تفصیل دیگر را تکمیل می کرده و با اینکه همه این سوره ها مقدمه سوره بقره را تفصیل می داده اند، اما هر سوره ای بر یک آیه خاص از مقدمه سوره بقره تمرکز داشته. اما اکنون در سوره جاثیه، همه 7 آیه مقدمه سوره بقره تفصیل داده می شوند. مقدمه سوره بقره در موضوع متقین و کافرین است.

در این سوره بیان می شود که هدایتی غیر از شریعت الهی نیست و این مساله بعد از ذکر اختلافات بنی اسرائیل بعد از اینکه کتاب برایشان آمد می آید. و این نشان می دهد که هر اختلافی در این امت، سبب و دلیلش بغی و تبعیت از هوی است.

مجموعه اول خصائص و ویژگیهای قرآن را بیان می کند، و در مجموعه دوم هم تعدادی دیگر از ویژگیهای قرآن بیان می شود و هر دو مجموعه مواقف و مواضع کافرین را در مقابل این قرآن بیان می کنند اما این بیان در مجموعه دوم به مقایسه و بیان عدم مساوات اهل ایمان و اهل کافر می انجامد.

 

سوره احقاف

سوره احقاف: مناقشه با کسانی که غیر خدا را می پرستند

محور سوره: 21 سوره بقره

یَا أَیُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّکُمُ الَّذِی خَلَقَکُمْ وَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ‌ (21)

ای مردم! پروردگار خود را پرستش کنید؛ آن کس که شما، و کسانی را که پیش از شما بودند آفرید، تا پرهیزکار شوید.

 

شباهت بسیار زیادی بین سوره احقاف و سوره های فصلت و هود وجود دارد (که در این مجال به آنها اشاره نمی شود) و به دلیل همین شباهت به این نتیجه می رسیم که محور سوره احقاف، همان محور سوره های هود و فصلت است. آیه 21 سوره بقره که مردم را به عبادت خدا به یکتایی دعوت می کند و سوره احقاف هم با کسانی که غیر خدا را می پرستند به مناقشه می پردازد.

بیان پایانی درباره قسم سوم

بیان پایانی درباره قسم مثانی

همانطور که مشاهده شد قسم مثانی از 5 مجموعه تشکیل شده.

در مجموعه اول از سوره های قسم مثانی در سوره عنکبوت بحثی درباره امتحان و نصر به میان آمده. در همین مجموعه در سوره احزاب بحثی درباره زلزله وجود دارد سچپس سوره های سبا و فاطر و یس معانی مطرح شده در مجموعه اول را تکامل می بخشند.

در مجموعه دوم دو سوره صافات و ص معانی مطرح شده در مجموعه اول را تکامل می بخشند

سپس یک شکاف معنایی به وجود می آید و در مجموعه های دوم و سوم حجت هایی در شأن این قرآن اقامه می شود.

در مجموعه پنجم از نصر و جنگ و قتال بحثی به میان می آید و این قسم به سوره ق ختم می شود که این سوره (سوره ق) شباهت هایی به سوره ص دارد.

اگر به مطالبی که در این قسم بیان شد نظاره کنیم مشاهده خواهیم کرد که بسیاری از سوره های این قسم، مطالب مشابهی را بیان کردند و این علتی است که این قسم را به قسم مثانی نامیده اند.

همچنین دیدیم که بسیاری از سوره های این قسم، محورشان از ابتدای سوره بقره بود به طوری که در این قسم 5 تفصیل جدید از معانی سوره بقره وجود دارد (هر مجموعه از ابتدای سوره بقره تفصیل می دهد)

بیانی درباره سه قسمی که تا کنون بحث شده (قسم طوال، مئین و مثانی):

مشاهده شد که قرآن از چهار قسم تشکیل شده، قسم طوال، قسم مئین، قسم مثانی و قسم مفصل. تا کنون تفصیل سه قسم از اقسام قرآن بیان شده و فقط یک قسم دیگر باقی مانده.

مشاهده شد که قسم طوال از سوره بقره و یک مجموعه واحد تشکیل شده بود.

قسم مئین از سه مجموعه تشکیل شده بود.

قسم مثانی هم از پنج مجموعه تشکیل شده.

پس با این حساب تا کنون سوره بقره و 9 مجموعه دیگر تفصیل داده شده اند و هر مجموعه محور هایی (آیه هایی) از سوره بقره را تفصیل می دهند سوره هایی ابتدایی هر مجموعه، آیات ابتدایی را تفصیل می دهند و سوره های بعدی، آیه های بعدی را.

علاوه بر این مشاهده شد که زمانی که یک سوره، یک محور از سوره بقره را تفصیل می دهد، در امتدادات و ارتباطات آن محور نیز تفصیل داده می شود. به این ترتیب می توان گفت که هر مجموعه یک بار سوره بقره را تفصیل داده و در هر مرتبه، معانی جدیدی از این سوره را بیان کرده.

همچنین تا کنون مشاهده شد که آیات ابتدایی سوره بقره چندین بار بیشتر از سایر آیات سوره بقره تفصیل داده شده اند و این نشان می دهد که این آیات بحث های اساسی را بیان می کنند و راه را نشان می دهند.

قسم بعدی قرآن قسم مفصل است و مشاهده خواهد شد که دارای مجموعه های زیادی است. و اینگونه می فهمیم که یک تفصیل طویل و واحد از سوره بقره در قسم اول بیان شد، و تفصیلات متوسط و متعدد در قسم دوم (قسم مئین) بیان شد و تفصیلات مختصر تر و بیشتر در قسم سوم (قسم مثانی) بیان شد و تفصیلات زیاد و کوتاه در قسم چهارم (قسم مفصل) بیان خواهد شد.

مجموعه اول از قسم مثانی (قسم سوم قرآن)

مجموعه اول از قسم سوم قرآن (قسم مثانی)

بیانی حول ساختار مجموعه:

سوره های این مجموعه یک بار از ابتدا تا انتهای سوره بقره را به نوع خاصی تفصیل می دهند. چهار سوره اول این مجموعه، مقدمه سوره بقره را تفصیل می دهند و این مطلب را از اینجا می توان فهمید که سوره آل عمران که تفصیل دهنده مقدمه سوره بقره است، با «الم» شروع می شود و چهار سوره ابتدایی این مجموعه نیز همگی با «الم» شروع می شوند.

بعد از آن سوره احزاب می آید. این سوره، مطالبی که در سوره های نساء و مائده بیان شده بود را به نوع دیگری تفصیل می دهد. به عبارتی آیات 21-27 سوره بقره.

سپس سوره های سبا و فاطر بیان می شوند که این سوره ها، محتوای سوره انعام را تفصیل می دهند یا به عبارتی آیات 28-29 سوره بقره. سوره سبا، به طور خاص آیه اول (آیه 28) را تفصیل می دهد و سوره فاطر، آیه دوم را.

سپس سوره یس مطرح می شود و آیه ای در اعماق سوره بقره را تفصیل می دهد. این سوره همان آیه ای را تفصیل می دهد که سه سوره «طاسینات» در قسم قبلی قرآن آن را تفصیل داده بودند، آیه 252 سوره بقره ولی تفصیل جدید و با شکلی جدید.

از مطالب بالا، یکی از اسرار تسمیه این قسم به «مثانی» فهمیده می شود. اینکه هر سوره ای در این قسم، معنی را توضیح و تفصیل می دهد که قبلا توضیح داده شده بود، و این معنی در این سوره برای بار دوم به شکلی جدید تفصیل داده می شود به عبارتی هر سوره ای در این قسم، «تثنی تفصیل معنی من المعانی» به عنوان مثال، مقدمه سوره بقره پیش از این تفصیل داده شده بود، اما در این مجموعه یک بار دیگر (برای بار دوم) تفصیل داده می شود.

بیانی حول محتوای مجموعه:

این مجموعه با چهار سوره ای شروع می شود که از ایمان و اثر عملی آن بحث می کند و ابعاد آن را تبیین می کند. سپس سوره احزاب می آید تا به مراعات مواردی  امر کند که راه رسیدن به معانی بیان شده در چهار سوره ابتدایی مجموعه است و در مجموعه پنج سوره ابتدایی این مجموعه انسان را به مقام «شکر» می رسانند.

در ادامه سوره سبأ می آید و درباره «شکر» و شروط حصول آن بحث می کند.

سپس سوره فاطر برای تبیین نقطه شروع در «شکر» می آید

و در آخر مجموعه نیز سوره یس می آید تا ماموریت پیامبران، کسانی که طریق شکر را ترسیم کردند را توضیح دهد. 

قسم سوم قرآن: قسم مثانی

قسم سوم قرآن: قسم مثانی

رسول الله ص: «اعطیت سبع الطوال مکان التوراه، و اعطیت المئین مکان الانجیل، و اعطیت المثانی مکان الزبور و فضلت بالمفصل»

همانطور که بیان شد، قرآن کریم از مجموعه ای از اقسام تشکیل شده:

قسم اول، شامل هفت سوره طوال است که در آنها نوعی از تکامل و تفصیل مشاهده می شود.

قسم دوم، با سوره یونس شروع شده و به سوره قصص ختم می شود که در آن نوعی از تکامل و تفصیل مشاهده می شود. زمانی که سوره یونس مشاهده می شود، از اوائل سوره، انسان حس می کند که مقابل یک قسم جدید از قرآن قرار گرفته است و زمانی که قسم دوم به سوره قصص ختم می شود و سوره بعدی با «الم» آغاز می شود، باز هم انسان حس می کند که قسم جدیدی شروع شده است.

تذکر این نکته ضروری است که شروع قسم جدید به این معنی نیست که انفصالی با قسم قبلی ایجاد شده، بلکه هر قسم، معانی اش را بر حسب یک نظام معین توضیح می دهد که همان نظام و نسق سوره بقره است.

میان علما در اینکه ابتدای قسم مفصل کجاست، اختلاف وجود دارد، بعضی سوره محمد ص را ابتدای قسم آخر قرآن می دانند و بعضی سوره های دیگر را. این اختلاف عمیق بین علما، نشان دهنده این مطلب است که این قضیه اجتهادی است و نصی در این زمینه وجود ندارد.

بنابراین نظر نگارنده تفسیر الاساس این است که سوره های مفصل از بعد از سوره «ق» شروع می شوند، یعنی سوره «ذاریات» اولین سوره قسم مفصل است.

پس با این تعبیر قسم مثانی به عنوان قسم سوم قرآن کریم از سوره عنکبوت شروع شده و به سوره ق پایان می یابد. از تسمیه قسم سوم قرآن به مثانی درک می شود که در این قسم، معانی دوگانه ای وجود دارد. این قسم هم همانند قسم سابق از مجموعه هایی تشکیل شده و هر مجموعه نقشی را ایفا می کند.

قسم مثانی از پنج مجموعه تشکیل شده که هر مجموعه از ابتدا تا انتهای سوره بقره را به نوعی تفصیل می دهد:

·         در مجموعه اول از قسم مثانی، در سوره عنکبوت بحثی درباره امتحان و نصرت بیان شده. همچنین در اثنای این مجموعه در سوره احزاب بحثی درباره زلزله آمده و سپس در سوره سبأ و فاطر و یس کامل شده و به این ترتیب معانی مجموعه اول تکمیل شده است

·         سپس مجموعه دوم آمده که شامل دو سوره است: صافات و ص. این دو سوره، معانی که در مجموعه اول بیان شده بود را تکمیل کرده.

·         سپس دو مجموعه زمر (سوره های زمر، غافر، فصلت) و شوری (سوره های شوری، زخرف، دخان) آمده و در شأن این قرآن حجت هایی را اقامه کرده است

سپس مجموعه پنجم آمده که از نصر و قتال و بحث کرده و این قسم به سوره ق خاتمه یافته.

امین اسلامی دانش آموخته کارشناسی ارشد معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق (ع).
از سال 89 در زمینه آموزش مجازی و تولید دوره های آموزشی تحت وب فعالیت هایی انجام داده ام. درحال حاضر این سایت محملی برای انتشار محصولات تولید شده با موضوعات مختلف از جمله «حوزه انقلابی» است.

قدرت گرفته از بلاگ بیان » طراحی قالب بلاگ بیان