سوره نوح: معرفی نمونه ای از کافران که انذار یا عدم انذارشان فایده ای ندارد

محور سوره: 6 سوره بقره

إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا سَواءٌ عَلَیْهِمْ أَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لا یُؤْمِنُونَ (6)

بی تردید برای کسانی که (به خدا و آیاتش) کافرند مساوی است، چه (از عذاب) بیمشان دهی یا بیمشان ندهی، ایمان نمی آورند.

سوره حاقه بحثی درباره عذاب تکذیب کنندگان روز قیامت و عذاب کافرین در آخرت بیان کرد. سوره معارج هم بحثی درباره عذاب تکذیب کنندگان روز قیامت در آخرت بیان کرد. هم اکنون سوره نوح بیان می شود تا داستان قوم نوح ع که در سوره حاقه بیان شده بود را مفصلا بیان کند تا کیفیت عذاب این قوم در دنیا مشخص شود و همچنین برای اینکه مشخص شود که خداوند قبل از اینکه حجت بر قومی تمام نشود، آنها را هلاک نمی کند.

آمدن سوره نوح بعد از سوره معارج که درباره موقف کفار این امت بحث می کند، در حکم بیان نمونه و مثالی از بحث های پیشین است و به این ترتیب این سوره هشداری برای امت است.

در مقدمه سوره بقره بحثی درباره کافرین است و اینکه انذار یا عدم انذار رسول الله ص فرقی برای آنها ندارد، سوره نوح آمده تا بیان کند که نوح ع قومش را دعوت کرد و قومش همه تلاشش را برای مقابله با او بکار گرفت و او را انکار کرد و از او روی گردانید. پس با این حساب سوره نوح نمونه ای از کفار را بیان می کند که انذار و عدم انذار آنها فایده ای ندارد «إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا سَواءٌ عَلَیْهِمْ أَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لا یُؤْمِنُونَ»

این سوره داستان یک امت و رسولش را بیان می کند و نمونه ای از قومی است که از انذار روی گردانی کرده و همچنین نمونه ای از رسولی است که همه تلاش و کوششش را در راه انذار قومش انجام داده. همچنین از خلال دروس این سوره، مطالب زیادی درباره انذار و روش ها و مضامینش فهمیده می شود.